عزادار حقیقی(1)

عزادار حقیقی در کتاب ارزشمند استاد شجاعی:

عزاداری سیدالشهدا معمولا برای شناخت و معرفت به ایشان و برائت از دشمنان او برگزار میگردد؛ولی اکثر شیعیان عزاداری را   1- به نیت ثواب ،   2- برآورده شدن حاجات و     3 -عرض ادب     انجام می دهند. عنصر اصلی در این سه رتبه ی عزاداری ، عواطف و احساسات است. به این ترتیب هدف ، گریه و سوگواری است . به جای اینکه گریه وسیله ای خوب وکارآمد برای رسیدن به هدف باشد خود تبدیل به هدف می شود و به سنتی تکراری و یک عادت مذهبی تبدیل می شود ؛ و غفلت از هدف اصلی بسیار خطرناک است.   امیرمومنان علی (ع) می فرماید: « برای هرچیزی آفتی است»

 

شرایط یک عمل خوب و سازنده از نظر اسلام :

1 -بیان شرایط و لوازم یک عمل خوب از طرف متخصصین «خدا و انبیاء و معصومین»

لوازم و شرایط یعنی: مجموعه مقررات و آدابی که سازندگی و تاثیرگذاری آن عمل را تضمین کند.

2-لوازم و شرایط باید بگونه ای باشد که امکان نفوذ آفت را قبل و حین عمل از بین ببرد که مبادا یک عمل با ارزش به ضد ارزش تبدیل شود. مادر همه آفات این است که ما بدون شناخت کامل و دقیق آن مقررات و آداب ، شروع به انجام عمل به مدت طولانی کنیم.

عزاداری وسایر واجبات و مستحبات هیچ کدام هدف نیستند بلکه همه وسیله ای برای رشد و ترقی انسان هستند.       امام صادق (ع) : «خداوند هیچ عملی را جز با شناخت نپذیرد.»       امام علی (ع): «آفت کارها نا توانی مجریان است.» این نوع عزاداری مجریان و شرکت کنندگان را به شدت پر توقع وطلبکار از خدا و امام زمان (ع) بار می آورد.   پیامبر (ص) می فرمایند: «هر کس که نمازش او را از کار زشت و ناپسند باز ندارد جز بر دوری او از خداوند افزوده نشود»   البته وجود آفت موجب ترک عمل نمی شود . تا یک عمل شروع نشود آفات آن شناخته نگردد . جامعه ی اسلامی به همه ی مراتب عزاداری نیاز دارد و معمولا بدون درک وعبور از مراتب پایینتر، مراتب بالاتر و عالی تر حاصل نمی شود یکی از دلایل عمده و اصلی این جور روشها ، بدعت ها و تحریفها همان متوقف ماندن این مرتبه از عزاداری در سطح احساسات و اتکای محض به گریه و عواطف است.

سه گروه هستند که ضربه می زنند : 

1- مجریان جاهل

2- حاکمان ظالم مدعی محبت اهل بیت (ع)

3- کفار و مستکبرین و دشمنان تشیع

انگلیسی ها میگویند : نمی توان با مذهب شیعه رودررو شد و امکان پیروزی بر آنها بسیار سخت است و باید پشت پرده کار کنیم ؛  تبلیغات گسترده علیه مراجع دینی  و  حمایت از سخنرانان و مداحان سود جو  باعث می شود تا فرهنگ شهادت طلبی سست و مسائل انحرافی در آن زیاد شود ، آنها سعی در مظلوم نشان دادن سیدالشهدا و یاران وی دارند و دانسته و نادانسته بر مظلومیت آنان می افزایند . از دید آنان حسینیه ای موفق تر است که اشک بیشتری بگیرد ؛

حال هدف گم می شود ، پیامبر (ص) می فرمایند : «کسی را که مرتکب گناهان کبیره شده شفاعت می کند اما سبک شمارنده ی نماز را شفاعت نمی کند. » در اسلام هر مستحبی که به واجب آسیب برساند حرام است ، اما به بهانه ی روضه و خدمت ، نماز به تاخیر می افتد

هدف سیدالشهدا (ع) : برای امر به معروف و نهی از باطل واحیای احکام دین و عمل به حق و مبارزه با بدعت ها و انحرافها بود و  امام می فرماید : «آیا نمی بینید که به حق عمل نمی شود و از باطل خودداری نمی گردد»

مرتبه ی چهارم عزاداری: شناخت معصومین و انواع مصائب آنها

عزادار در مرتبه ی سوم احساس می کند که ماندن در این مرتبه او را اشباع و راضی نمی کند ، مرتبه ی سوم بین مسلمین و غیر مسلمین مشترک است ، عزادار در مرتبه ی چهارم و پنجم در جستجوی معرفت و شناخت است .بدون تنبلی و کسالت با بهره گیری از علمای دین

مهمترین منابع شناخت معصومین (ع):

1- قرآن کریم : کتابی که براساس نظام خلقت انسان و جهان و سیر باز گشت انسان به سوی خداوند متعال و مراتب کمالی وی نازل شده و از علم الهی سخن گفته و هیچ کی بهتر از خداوند تبارک و تعالی نظاو خلقت انسان را نمیشناسد. به جز مراجعه به قرآن کریم و استمداد از خداوند ، نمی توان به شناخت صحیحی دست یافت. امام باقر (ع) می فرمایند: قرآن در چهار قسمت نازل شد ، یک چهارم آن درباره ی ماست و یک چارم دشمنان ما و یک چهارم سنت ما و یک چهارم درباره ی واجبات و احکام است.

2- زیارت عاشورا: که از سوی خدا و توسط جبرئیل (ع)به رسول خدا (ص) اعطا شده و بوسیله ی امام باقر (ع) پس از واقعه عاشورا در اختیار مردم قرار گرفته است. زیارت عاشورا منشور و آیین نامه زندگی یک شیعه و عزادار حقیقی و یک مومن راستین است. عالی ترین معارف الهی در شناخت معصومین (ع) ومباحث انسان شناسی و وظایف یک شیعه حقیقی ویک عزادار صادق در قبال سید الشهدا (ع) و نهضت او دارد ، آشنا می شویم.

3-جامعه کبیره : عالی ترین و کامل ترین متن امام شناسی که توسط امام هادی (ع) در اختیار شیعه قرار گرفت.

4-ناحیه مقدسه : سوگنامه ی تنها بازمانده ی آل محمد (ص) و منتقم آنها یعنی وجود مقدس امام زمان (عج) برای جد مظلوم و غریبش و شهدا وبازماندگان کربلاست

عزادار با استفاده از این 4 منبع و فرمایشات خود معصومین (ع) ، به شناخت جدیدتر و بالاتری از خود و رابطه شایسته ای که باید با محمد و آل محمد (ع) داشته باشد می رسد و به درک جدیدی از مصیبت های آنان می رسد در سایه این دو معرفت و با راهنمای علمای دین به درک دو نوع مصیبت برای معصومین ع می رسند که هردو بزرگند ولی یکی از دیگری بزرگتر است .      یکی مثبت ونزدیک کننده   و         دیگری منفی ودور کننده   : مصیبت عظیم ومصیبت اعظم

 

ادامه دارد...